در لایو امروز گفتگویی داریم با دکتر سلطان زاده متخصص بیهوشی و قلب مقیم ترکیه. مدیر مجموعه ترکیه پرتال، اقای رضا حسنی، در این گفتگو در مورد موارد مهمی مانند روال معادل سازی مدرک پزشکی در ترکیه برای پزشکاه خارجی و سرمایه گذاری های خارجی در زمینه پزشکی با اقای دکتر به صحبت نشسته اند. در ادامه با این مطالب بیشتر اشنا خواهید شد:

معرفی مهمان:
اقای دکتر”علیرضا سلطان زاده” متخصص بیهوشی و مراقبتهای ویژه، فوق تخصص بیهوشی قلب و فلوشیپ درد و اوزون درمانی.حدود 2 سال است در استانبول سکونت داشته و در بیمارستان بُلگه مشغول به کار هستند.ایشان 10 سال پیش از طریق  ارسال درخواست به یکی از بیمارستانهای دانشگاهی یعنی چاپا دوره کوتاه مدتی را گذرانده و به ایران برگشتند و درشهرهای ارومیه و تبریز مشغول به کار بودند.سپس برای حضور دریک دوره تکمیلی به استانبول برگشته و همراه با خانواده در اینجا ماندگار شده اند.

انواع بیمارستانهای ترکیه

اولین سوال موسس ترکیه پرتال در مورد انواع بیمارستان در ترکیه است.
دکتر سلطانزاده: 2 نوع  بیمارستان در ترکیه داریم. دولتی و خصوصی. خود بیمارستانهای دولتی به دو دسته ی دولتیها وابسته به دانشگاه و دولتی صرف تقسیم میشوند . اخیرا دولت طرحی را اجرا کرده که برای بیمارستانهای دولتی هم یکسری دانشگاه تهیه کرده و مشغول آموزش در آنهاست. بیمارستانهای خصوصی هم به دو دسته ی کاملا خصوصی و موقوفه تقسیم میشوند . بیمارستانهای موقوفه خیلی مورد استقبال هستند چون  هم معافیتهای خوب مالیاتی و هم تسهیلات خوبی دارند برای استخدام نیروی کار.

 

هزینه درمان برای بیمارانی که ترک نیستند

اقای حسنی میپرسد: اقای دکتر ایا این بیمه هایی که برای دریافت اقامت ترکیه الزامی هستند بیمه های خوبی هستند به نظر شما؟ ایا برای شهروندان خارجی در ترکیه کارآیی دارند؟

دکتر سلطانزاده اینطور توضیح میدهند؛ بله این بیمه ها الزامی هستند و یکسری پوششهایی دارند که بسیار محدود هستند و در عمل کارآیی چندانی ندارند و کمک چندانی برای هزینه ها نخواهد شد .چون400 – 300 لیر در سال هزینه بالایی نیست و نمیشود توقع خاصی داشت. برای خارجیانی که بیمه دولتی ترکیه را ندارند، میتوانند یکسری بیمه های تکمیلی یا خصوصی داشته باشند .  هزینه این بیمه های خصوصی البته بالاست و ساپورت بیشتری هم دارند. مثلا آنادولو سیگورتاسی هزینه های بالاتری دارد و خب پوشش بیشتری  هم ارائه میدهد.حتی کسانی که بیمه تامین اجتماعی را دارند نیز میتوانند از این بیمه ها استفاده کنند.هزینه این بیمه ها سالیانه بین 2000 لیر تا ماهیانه 1000 لیر( سالیانه 12000) متغیر است.این بیمه ها، در کناربیمه سلامت، پوششهای دیگری را هم پیشنهاد میدهند و بیشتر سود بیمه ها از دیگر بیمه ها هست.

اما در مورد افرادیکه هیچ بیمه ای ندارند، در رابطه با مشکلات درمانی هزینه های آزاد را پرداخت خواهند کرد. هزینه ها یکسان است و شهروند ترک و خارجی فرق نمیکند، اما بسته به بیمارستان متفاوت است و دولت در مورد هزینه های بیمارستانهای خصوصی دخالت نمیکند.

چه کسانی باید مدارکشان را معادلسازی کنند؟

افرادی که در دانشگاههای ترکیه تحصیل میکنند برای  شروع به کار نیاز به معادلسازی ندارند اما نیاز به اخذ اجازه کار دارند. اما کسانی که مدرکشان را در خارج از ترکیه گرفته اند حتی اگر ترک باشند، ملزم به معادلسازی هستند. بعضی از کشورها مثل هلند و آلمان و امریکا  از این قانون مستثنی هستند. این معادلسازی،حتی برای گذراندن دوره های تخصصی و ادامه تحصیل هم نیاز است

خب یک پزشک عمومی میخواهد مهاجرت بکند چه باید بکند؟

مدیر مجموعه ترکیه پرتال میگوید این سوالی است که طیف گسترده ای از پزشکان از ما میپرسند.
آقای دکتر سلطانزاده: ببینید این بحث معادلسازی حدود یکسال طول خواهد کشید  و از همان ابتدای امر از ایشان مدرک ترکی خواسته نمیشود. متقاضی باید به سایت  YÖK.gov.tr  مراجعه کند و در این سایت یک قسمتی هست که دنکلیک نام دارد و از انجا وارد صفحه بشوند فرم درخواست را پر کنند. بعد از ان فرم یک پرینت گرفته و یک امضا میکند و همراه با بقیه مدارک مثل فتوکپی تایید شده ریز نمرات؛ فتوکپی تایید شده مدرک تحصیلی و فتوکپی پاسپورت و کارت ملی و غیره، یا به صورت حضوری در آنکارا به خود یوک تسلیم م و یا یه آدرس یوک پست میکنند.
بعد از تحویل یک ارزشیابی اولیه انجام میگیرد در رابطه با صحت مدارک  که از طریق کنسولگریهای ترکیه استعلام میشود و بعد بررسی تکمیلی در کمیسیونهای تخصصی انجام میشود و در صورت نیاز از هیاتهای آکادمیک دانشگاهها کمک گرفته میشود . بعد وارد کمیسیون تشخیص و معادلسازی میشود و بعد هم هیات تخصصی آموزش عالی رای نهایی را صادر میکند. رای نهایی از سه حالت خارج نیست؛ یا قبول میکنند و دنکلیک را تحویل میدهند، یا رد میکنند و یا   در نود درصد موارد، از متقاضی میخواهند که در یکی از آزمونهای ارزشیابی مدارک شرکت کند.

آزمون توس Türkiye Uzmanlik SInavI

این آزمون برای پزشکان عمومی همان ازمون تخصصی پزشکی ترکیه است. مرحله اول شامل علوم پایه و مرحله دوم شامل دروس بالینی است.براساس مدارکی که متقاضی ارائه داده است آن هیات تشخیص میدهد که یک مرحله ازآزمون را بدهد یا هر دومرحله را، که معمولا مرحله بالینی را میخواهند.

آزمون به چه زبانی برگزار میشود و چگونه است؟

یکی از شرطهای لازم برای شرکت در این آزمون، تسلط کامل به زبان ترکی است. حداقل در مرحله تایید مدرک، متقاضی آزمون تومر را باید داده باشد چون آزمونها به زبان ترکی است که متقاضی  قطعا باید به آن کاملا مسلط باشد. پیشنهاد میکنم چون این مراحل زمانبر هستند، پزشکان به محض ارائه درخواست حتما شروع به شرکت در دوره های زبان کنند. معمولا کتابهای ازمون توس را میفروشند و علاوه بر آن یکسری آموزشهای آنلاین خوب هم وجود دارند. هزینه دوره ها و کتابها حدود 6000 لیر با آموزش آنلاین و 3000 لیر فقط کتابها هستند. این آزمون دوبار در سال انجام میگیرد . در سایت  osym.gov.tr  زمان دقیق آزمون را اعلام میکنند ومتقاضیان میتوانند جزئیات ازمون را در آنجا هم ببینند. متقاضیان تمامی رشته های پزشکی و پیراپزشکی و مهندسی عمران و…… یعنی هر رشته ای که مستقیما با جان انسانها در رابطه باشد، باید این ازمون را طی کنند، البته به غیر از پزشکی  در بقیه رشته ها، سختگیری کمتر است.

برای  مدارک متخصصین روال چطور است؟

یک متخصص اگرپزشکی عمومی را در ترکیه خوانده باشد فرق میکند. در غیر اینصورت برای معادل سازی باید مرحله اول را طی کند و مدرک عمومی را بگیرد و بعد درخواست مجدد به وزارت بهداشت برای معادلسازی مدرک تخصصی میدهد. معادلسازی متخصصین به عهده وزارت بهداشت است. وبعد از ارزیابی مدارک، امتحان مصاحبه حضوری میدهند و بعد از تصویب هیات ژوری مدرک را دنکلیک میکنند و به متقاضی میدهند.

برای کسانی که اینجا پزشکی میخوانند و به ایران برمیگردند چطور؟
در ایران هم به همین صورت و روال همین است. بعضی از متخصصین  ملزم به طی دوره 6 ماه تا یکسال هستند. وزارت بهداشت ایران،حدود 7 یا 8 دانشگاه در ترکیه را تایید میکند.

تفاوتهای پزشکی در ایران با پزشکی در ترکیه

سوال اقای حسنی از دکتر سلطانزاده این است.
پاسخ دکتر سلطانزاده: خب البته که تفاوتهایی از بابت کار پزشکی در ترکیه  با ایران وجود دارد. هزینه های پزشکی در ترکیه بسیار بالاتر از ایران است و درآمد پزشک کمتر چون درآمدهای خارج از کنترل دولت برای پزشکان اینجا وجود ندارد، بنابراین درآمد کمتر است. پزشکان البته جزو اقشار پردرامد هستند ولی نه مانند ایران. اینجا درآمدهای بیمارستانهای خصوصی بالاست چون بیمارستانهای خصوصی از طریق شرکتهای سرمایه گذاری اداره میشوند. یک پزشک عمومی در یک کلینیک بین 6 تا 12 هزار لیر  در ماه درآمد دارد و اکثرا در اورژانس مشغول به کار هستند. سیستم ایران بیشترسیستم امریکایی است و ترکیه بر اساس سیستم اروپایی منطبق بر کار و کسب تجربه در حالیکه سیستم امریکایی بیشتر مدرک گرا هستند. در سیستم امریکایی برای هر تخصص، فلو شیپ باید طی بشود . اما اینجا برای فوق تخصص کافیست که در این زمینه کار کرده باشید و اساتید دانشگاه شما را تایید کنند. البته  سیستم آموزش پزشکی ترکیه کم کم یک مقدار دارد به طرف امریکایی شدن پیش میرود .

پزشکان ایرانی از لحاظ سواد خیلی خوب هستند ولی از لحاظ سخت افزاری خب وضعیت خوبی ندارند. از لحاظ شم پزشکی پزشکان ایرانی به عنوان پزشکان زبده تلقی میشوند. البته پزشک خوب و بد در همه جای دنیا هم هست . در تهران 20 درصد پزشکان تاپ هستند.

ایا قانون در مورد مشاغل ممنوعه مانند داروسازی و دندانپزشکی و……….تغییر کرده است؟

دکتر سلطانزاده: طبق آخرین اطلاعاتی که من دارم ، یک خارجی حتی اگر در ترکیه  درس اینها راخوانده باشد به او اجازه کار نمیدهند .

درآمدهای جانبی پزشکان

مدیر مجموعه ترکیه پرتال میگوید: پزشکان در ایران کارهای جانبی مثل پوست و مو و لیزر واینها را انجام میدهند ایا در ترکیه هم  چنین کارهای جانبی برای پزشکان وجود دارند؟

آقای دکتر: واقعیت این است که عملا بازکردن مطب در ایران بسیار مقرون به صرفه تر است تا ترکیه .در ایران دکتر میتواند تمامی کارهایی را که گفتید انجام بدهد، اما در ترکیه کنترلهای بسیار سفت و سختی انجام میشود . حتی مشخصات فیزیکی یک مطب هم دائم کنترل میشود. شما به عنوان یک پزشک در ترکیه،هرکاری که بخواهید در مطب انجام بدهید باید علاوه بر مدرک رسمی معتبر، مجوز آن کار را هم داشته باشید و بنابراین هزینه مطب داری بسیار بالاتر در ایران است.

 ایا سرمایه گذاری در بخش پزشکی و سلامت ترکیه خوب جواب میدهد؟

اقای حسنی میگوید که وزیر بهداشت ترکیه خودشان سهامدار بیمارستان مدیپل هستند و از پزشکان سرشناس. با این توضیح ایا خرید سهام بیمارستان در ترکیه سودمند خواهد بود؟

آقای دکتر: در ایران سهام رشته بخصوصی به فروش میرود، یعنی دکتر قلب سهام قلب بیمارستان را میخرد و دکتر اورولوژ سهام بخش اورولوژی را. در اینجا سهام رشته تخصصی وجود ندارد یعنی سهام بیمارستان فروخته میشود. در ایران ملک هم متعلق به سهامداران است ولی اینجا ملک متعلق به خودشان نیست مگر بیمارستانهای بزرگ مثل آجی بادم .ولی قراردادهای اجاره بلند مدت 25 ساله با مالک میبندند و در واقع یک امتیاز را میخرند. اگر سرمایه گذاران سهام بیمارستان و یا سهام درمانی را بخرند درآمد خوبی است.در مورد سرمایه گذاران خارج از سیستم درمانی در رابطه با بیمارستانها اینجا قیمت به دلار است و بر اساس ابعاد و برند بیمارستان از 200 هزار دلار تا 2 میلیون دلار است هر سهم. بحث هاواپاراسی و امتیاز سرقفلی هم مطرح است البته.

در سالهای اخیر بر اثر سختگیریهای دولت، درآمد بیمارستانهای خصوصی افت کرده و البته به نفع مردم و مراجعان است. مردم به سه دسته تقسیم میشوند؛ قرمز، زرد و سبز. مراجعان قرمز، اورژانس هستند و پولی پرداخت نمیکنند چه  در بیمارستان دولتی چه خصوصی. البته  بیمارستانهای خصوصی متضرر نشده اند ولی نسبت به 5 سال پیش افت کرده اند. الان در استانبول 360 بیمارستان خصوصی مشغول به کار هستند که 17 بیمارستان ورشکست شده اند. اما خرید و فروش سهام شفاف است و با کمک یک وکیل ترک میتوانند اقدام به خرید  امن بکنند.

آیا دولت ترکیه در مورد بیماریهای خاص کمکی میکند ؟

بیماریهایی مانندتالاسمی ، سرطان، هموفیلی یا ام اس داروهای گران و دوره های درمان طولانی دارند و فرد بیمار نمیتواند از عهده هزینه ها بر بیاید. از لحاظ اقدامات مداخله گرانه درمانی، بله ترکیه کمک میکند. البته به عنوان توریست درمانی و هزینه به صورت بیمار ازاد دریافت میشوداما هزینه ها بسیار بالاتر از ایران است .

نگاه جامعه پزشکی و مردم ترکیه نسبت به پزشکان ایرانی چگونه است؟

انتظارات افراد از پزشک در ترکیه بسیار بالاتر از ایران است. اینجا حمایت دولت از مریضها هم مطرح است و باید با صبر بالایی با مریض برخورد بشود. پزشکان ایرانی روابط عمومی قوی تری دارند و از نظر سواد هم جزو زبده ترینها هستند ولی طبابت کردن در ترکیه کمی مشکلتر است. باید بیشتر جوابگو بود و ما بیشتر تحت کنترل هستیم. اعتقاد شخصی من این است که پزشکان مملکت خاصی ندارد . من اهل کشور انسانیت هستم.

دیدگاهتان را بنویسید