مهاجرت هنرمندان
در این یادداشت میخوانید:
پوشاندن قبای اجباری مهاجرت بر تن هنرمندان
رفتن و مهاجرت به کشوری دیگر اصلا کار بدی نیست و نمی‌توان کسی را به این دلیل سرزنش کرد. منتها شیوه رفتن و چرایی مهاجرت چیزی است که معمولا محل بحث است. در ایران در مقاطع مختلف شاهد سیل مهاجرت ها بوده ایم که به تبی داغ شباهت دارد، تبی فراگیر و مسری که به سرعت از فردی به فرد دیگر انتقال می یابد. اگر بخواهیم نقاط عطف مهاجرتی ایران در زمان های مختلف را نام ببریم به چند برهه تاریخی میرسیم کمی قبل از سال 57 که مهاجرت گروه عمده هنرمندان را شاهد بودیم، چند سال بعد از انقلاب و در دهه 60، در دهه 70 که با سیل مهاجرت نخبگان دانشگاهی روبرو بودیم، دهه 80 که اکثر روزنامه نگاران و خبرنگاران بار سفر از ایران را بستند و اخرین فصلنامه مهاجرت ایرانیان به همین چند سال اخیر و در سالهای پایانی دهه 90 میرسد که این بار دومینوی مهاجرت به طبقه متوسط جامعه ایرانی رسیده است طبقه ای که در آنها همه قشر آدمی پیدا می شود.
شاید تفاوت مهاجرت سالهای اخیر در این باشد که سیل مهاجرت ایرانی ها به کشور همسایه رسیده ترکیه یک مهاجرت به نسبت آسان محسوب می شود و در شرایط آشفته ای که کرونا ویروس برای دنیا ساخته این کشور به اولین مقصد مهاجرتی ایرانیان بدل شده است مقصدی که حالا هر از چندگاهی خبر مهاجرت سلبریتی هایی از قبیل بازیگر، خواننده، ورزشکار و … به آن شنیده میشود.
گرچه موج های مهاجرتی یک کشور به جهات مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حائز اهمیت است اما مهاجرت سلبریتی ها و افراد مشهور به جهت عنصر شهرت همواره با حواشی متعدد همراه است. موضوعی که در ایران به دلیل وجود تب همگانی مهاجرت افراد مشهور زیادی را در برمیگیرد چیزی که شاید در کشورهای دیگر کمتر با آن مواجه شویم.
به طور مثال آخرین این سلبریتی ها که مهاجرتش پر سر و صدا شد مهراد جم و ریحانه پارسا هستند که هر دو به رغم داشتن موقعیت مناسب کاری در ایران ترجیح دادند بار سفر ببندند و به جنجالی ترین شکل ممکن رهسپار ترکیه شوند.
ماجرای مهراد جم
مهراد جم خواننده 23 ساله کشورمان در اقدامی عجیب عکس های خود با دنیا جهانبخت یکی از شاخ های اینستاگرام فارسی را منتشر و به این ترتیب از مهاجرتش به ترکیه خبر داد. پس از انتشار این خبر بود که اکثر کاربران فضای مجازی علت این اقدام مهراد جم را جویا شدند چرا که وی در سالهای اخیر همکاری های موفقی با مسعود جهانی داشته است وی همچنین مجوز آلبوم و کنسرت نیز از وزارت ارشاد گرفته بود لذا به ظاهر هیچ دلیلی برای رفتن از ایران آن هم به این صورت وجود نداشته است. موضوعی که از معاون دفتر موسیقی وزارت ارشاد نیز پرسیده شد. به گفته این مقام مسئول سلبریتی هایی که در ایران موقعیت خوبی دارند و شمار دنبال کنندگان فضای مجازی شان عدد قابل قبولی است از سوی دارندگان سایت های قمار که اکثرا در ترکیه فعال هستند تطمیع میشوند و ترجیح می دهند به جای چشم دوختن به مجوزهای ارشاد و برگزاری کنسرت ره صد ساله را یک شبه بروند و پولدار شوند. البته به غیر از مهراد جم که مهاجرتش را با پیوستن به گروه شاخ های مجازی و سایت های شرط بندی گره زده ما در سالهای اخیر شاهد مهاجرت هنرمندان ارزشمندی بوده ایم که عرصه داخلی را برای ادامه هر گونه فعالیتی تنگ دیده اند و راهی غربت شده اند غربتی که هرگز طعم و بوی وطن ندارد. قبل از مهراد جم که یک جوان 23 ساله است خواننده خوب کشورمان مانی رهنما جلای وطن کرد او که از شاگردان خلف مرحوم بابک بیات بود به دلیل بی توجهی ها و باندبازی ها در دنیای موسیقی و هنر، به ترکیه مهاجرت کرد.
هنرمندانی که مهاجرتشان دادند
قبل از مانی رهنما و همسرش صبا راد مجری صدا و سیما، مهناز افشار بازیگر توانمند سینمای ایران، مزدک میرزایی گزارشگر بی حاشیه و مودب ورزشی، گلشیفته فراهانی دختر با استعداد سینمای ایران و … به گروه هنرمندان مهاجر از ایران پیوستند. لیست هنرمندان مهاجر کشورمان آنچنان بلند بالاست که مسئولان بهتر است به دلایل رفتن آنها بپردازند و خود را در سایه اشتباه جوانکی خام که سودای شهرت و ثروت پایش را به سایت های شرط بندی باز کرده پنهان نکنند.
چراکه دلیل مشترک اکثر هنرمندانی که بار سنگین مهاجرت را به دوش می اندازند چیزی غیر از سودای ثروت یا شهرت است همه آنها می دانند هیچ کجای این کره خاکی برایشان جایی نمی شود که هویت هنری شان را مدیون آن هستند اما با تمام این اوصاف رفتن را به ماندن ترجیح می دهند. شاید اگر دایره تبعیض ها، خودی ها و ناخودی ها، سره ها و ناسره ها آن قدر تنگ نمی شد ما نیز اکنون دچار صادرات اجباری هنر و هنرمندانمان نمی شدیم. صادراتی که قبل تر شامل حال نخبگانمان شده بود.
اگر قصد مهاجرت و اقامت در ترکیه را دارید این مطلب را از دست ندهید
