مبادلات موسیقیایی بین ایران و ترکیه

گفتگوی آقای رضا حسنی مدیر ترکیه پرتال با جناب آقای فرخ ذوقی نوازنده درامز و وارد کننده محصولات موسیقی از ترکیه درباره مبادلات موسیقیایی ایران و ترکیه انجام شده است

میهمان برنامه:

آقای فرخ ذوقی نوازنده و مدرس درامز است. مدیریت فروشگاه درام سنتر ایران با محوریت خرید و فروش ، بیشتر فروش ساز های کوبه ای و مشاوره در این حوزه را بر عهده دارد. 15 سال سابقه فعالیت حرفه ای را دارند. نوازنده است و کنسرت ها در داخل و خارج با خواننده های مختلف کار میکند.

مقایسه  ایران و ترکیه در هنر درامز  هم از نظر تجهیزات هم هنری چگونه است؟

از نظر تجهیزات خوشبختانه هردو کشور در یک سطح بالایی هستند. اکثر نمایندگی ها از بابت تهیه تجهیزات چه صوتی و آلات موسیقی در کشور داریم. اکثر کمپانی های بروز دنیا مثل کمپانی ژاپن و کمپانی های ترک در ایران هستند. از بابت هنر و بیس موسیقی ایران موسیقی سنتی داریم که سبک خاص و کامل است که قابلیت ارئه به دنیا است. ولی از بابت موسیقی جهانی یا موسیقی هایی که مبادله میشود بین فرهنگ های مختلف ما زیاد عقب نیستیم. مثلا نوازندگی در ساز درامز که در ایران اساتید خیلی خوبی داریم. یک مقدار در زمانهای گذشته متوقف شده و حالا دوباره فعالیت دارند و آموزشگاه های مختلفی شروع به کار کردند. ولی ترکیه در این زمینه خیلی خوب کار کرده است. با توجه به ارتباط های که من با نوازنده های ترک دارم چه از طریق بیزینس چه از طریق دوستی چه از نظر استادی بسیار خوب پیشرفت کردند. و بسیار بروزاست. آنها توانستند فرهنگ و لحن موسیقی خود را در این ساز اجرا کنند.

اگر بخواهیم وارد بحث کسب و کار شویم چه از نظر موسیقی و چه از نظر بحث خرید و فروش و واردات و صادرات ایران از نظر تحریم ها آیا در بحث آلات موسیقی مشکل دارد یا ندارد؟

صد در صد مشکل داریم چون در چارت گمرکی و سیستمی که گمرک دارد لوازم و آلات موسیقی چه خودشان و چه قطعات آن جزء کالای لوکس به حساب می آید در بحث تحریم ها یکسری از کمپانی ها ما را تحریم کردند و یکسری ممنوع الورود هستند. جزء دسته 4 گمرکی قرار گرفتند و ممنوع الورود هستند. و تقریبا دو سال است این برنامه اجرا میشود. و این موضوع باعث ناراحتی نمایندگی ها از موجودی کالاها شده است. و در چند ماه آینده ما با مشکل مواجه میشویم. ما نباید موسیقی از بحث اجتماعی و فرهنگی کشورمان حذف کنیم. چون این یک نیاز است و هم از بعد آموزشی هم بعد هنری که خیلی از افراد با این شغل گذران زندگی میکنند. چه استدیو های ضبط و چه مراکز خرید و فروش و چه کسانی که در آن سیستم مشغول به کار هستند.

آیا ترکیه می تواند مشکلات مربوط به تحریم ها را برای ایرانی ها حل کند یا ترکیه هم در بحث تحریم ها نمیتواند کمک کند؟

ترکیه تا یک بعدی میتواند این مشکل را حل کند و تا حدودی هم حل کرده است و تا دو سال پیش هم به عنوان یک کانال از ترکیه استفاده میشد برای محصولاتی که از آلمان یا آمریکا می آمد و گمرک و مسائل آن انجام میشد و به دست ما میرسید. ولی الان به علت مسئله خود واردات است مربوط به کشورهای دیگر نیست. در ایران اجازه ورود داده نمیشود. ترکیه هم در حال حاظر نمی تواند کمک کند. ولی چون مراودت ما با ترک ها خوب است هم از نظر سیاسی هم از نظر اشتراکات فرهنگی که با هم داریم یک قسمت از حل کرد. خود ترکیه هم وارد کننده است. یک سری از اقلام را وارد میکند. مسئله ای که ما با ترکیه سالها داریم مسئله تولید سنج است. ساخت سنتی سنج بر میگردد به کشور ترکیه در سال 1623 یعنی 4 قرن پیش در استانبول به دستور دولت عثمانی برای مارشینگ ارتش شخصی ارمنی تبار ایودیس زیلجیان که یک مس گر بود اولین سنج را تولید کرد. شرکت زیلجیان در امریکا یک کمپانی است از قدیمی ترین کسب و کار دنیا محسوب میشود که سنج را تولید میکرده است. سنج از ترکیب مس قلع و برنز تولید میشود. کلمه زیلجیان از سه بخش زیل دجی و یان تشکیل شده است. زیل یعنی زنگ و دجی یعنی سازنده و یان یک پسوند ارمنی است. کمانی زیلجیان نزدیک به 80 تا 90 سال است که به امریکا انتقال داده اند ولی هنوز در چاپ لیزی در تمام سنج ها زده میشود صنعت ساخت سنج نهفته در تاریخ ترکیه. کمانی زیلجیان هم در ترکیه بود هم در امریکا و در ترکیه دست شخصی به نام کروخ بود که بعد از فوت او استاد تمام این سنج ساز ها بودند.

چه فرصت های کاری وجود دارد آیا تفاوت قیمت وجود دارد برای افرادی که میخواهند واردات و صادرات انجام دهند؟

در حال حاضر وضعیت واردات و صادرات ما متوقف است. ولی در حالت نرمال ترکیه و ایران از سمت آذربایجان صاحب یک مرز 24 ساعته در بازرگان هستیم. ساخت مرز بازرگان به سال 1305 برمیگردد با محوریت شهر ماکو و بعد از اینکه سیستم آن گمرکی شده است و تحت نظارت تبریز است. ما از قدیم هم یک بازارچه مشترک بین ایران و ترکیه در همین مرز بوده ولی الان دارای یک بازارچه با استاندارد های معمولی است. در بحث واردات و صادرات یک نکته ای که مد نظر من است این هست که همین بازارچه کوچک میتواند بسیار وسیع تر و بزرگتر و یک پلتفرم تمیزتر و یا بصورت نمایشگاه یا مرکز خرید با حضور دفاتر نمایندگی ها باشد. بحث من چون فرهنگی هنری است و و هزینه بالاتری دارد. ما میتوانیم یک بازارچه مشترک فرهنگ و هنر داشته باشیم که هم مراودت مالی داشته باشیم هم مراودت فرهنگ و هنر انجام شود. آن شهر مرزی هم از یک سیستم ما میتوانیم به صادرات محصولاتشان کمک کنیم. و یک درامد زایی برای مردم آنجا انجام شود. و سیستم نابهنجار گمرکی را حذف کنیم. و بجز اشتغال زایی که میشود ما وارد کننده ارز به کشور هم هستیم. و به اندازه واردات از ترکیه صادرات هم داشته باشیم. ترکیه در این چند دهه اخیر بسیار پر قدرت از تولیدات خود حمایت کرده است. و از تمامی تولیدات خود حمایت میکند و آن را به یک اقتصاد پیشرفته تبدیل کند.

تفاوت قیمت ساز های کوبه ای در ایران و ترکیه چقدر است؟

در ایران قیمت ساز مناسب است. حتی برندی های معروف قیمت ها نزدیک است. در آنجا بیشتر بحث آموزشها پیشی گرفته است. چون ارتباط خودشان را با سیستم جهانی حفظ کردند و در تلاش هستند که این را بیشتر افزایش بدهند. چون یک موزیسین فقط نمیتواند یک چیزی بخرد و یاد بگیرد و بعد بزند. ما باید علم به آن را هم داشته باشیم. باید بدانیم که ساز چگونه و با چه چوبی تولید شده است. هرچوبی یک صدا دارد. ترکیه در زمینه ی صدایی یعنی تولید صدا در 20 سال اخیر خیلی پیشرفت کرده است. ما در ایران مدتی است که به این سیستم دست پیدا کرده ایم. ولی آنها خیلی یکه تازهستند و این به علت ارتباط آنها با کمپانی های آلمانی است. ترکیه یک کشور که از نظر فرهنگ و هنر با ما اشتراکاتی دارد. و یک درآمیختگی بین هنر و فرهنگ در ایران و ترکیه است. ولی در ترکیه مسائل موسیقی بسیار پیشرفته تر از ایران جلو میرود. و علت آن هم این است که از افراد متخصص در هر کاری استفاده میکنند. بحث موسیقی نیاز به تخصص دارد حتی برای فروختن یک ساز ارزان قیمت یا گران قیمت. ما باید طرف را شناسایی بکنیم و نسبت به شروع و یا ادامه موسیقی ان مشاوره سازی بدهیم. این موضوع در ترکیه به خوبی و با استاندارد و با استفاده از نوازنده های سطح متوسط در فروشگاهای خود انجام میدهند و فروشگاه های معتبر موسیقی زیاد است. آموزش موسیقی توسط این آموزشگاه ها ساپورت میشود.