تجربه ورزش و اقامت در استانبول

گفتگوی آقای رضا حسنی مدیر ترکیه پرتال با خانم مریم طوسی قهرمان دومیدانی آسیا. موضوع: تجربه ورزش و اقامت در استانبول

میهمان برنامه: خانم طوسی دونده دوهای سرعت در ایران هستند. رکوردار دوهای 100 متر 200 متر و 400 متر است. دو مدال طلای قهرمانی آسیا را دارند. در یک خانواده ورزشی پرورش یافته پدر در رشته والیبال مشغول است. در ابتدا برای دونده شدن با مخالفت خانواده مواجه میشود ولی در ادامه از او حمایت میکنند. از زمان مدرسه به علت سرعت بالا در مسابقات مدرسه شرکت کردند و این ورزش را از سال 84 به صورت حرفهای آغاز کردند. و با تمرین زیاد بعد از یکسال رکورد ایران بعد از 33 سال تغییر دادند.

آقای حسنی در مورد اینکه بعد از اینکه توانستید رضایت خانواده جلب کنید چه اتفاقاتی در رشته ورزشی شما رخ داد سوال کردند و اینکه شرایط در ایران چگونه است پرسیدند؟

خانم طوسی در پاسخ گفتند که اگر خانواده حمایت نمیکردند هرگز نمیتوانستند موفق شوند و اینکه حمایت خانواده در ایران خیلی مهم است. در زمان دبیرستان به علت تمرینات زیاد نمی توانستد در مدرسه حضور پیدا کنند و خانواده با گرفتن معلم خصوصی کمک میکردند تا به درس هایش برسد. و اینکه پدر و مادر خانم طوسی همیشه در تمرین های او حضور داشتد و از او حمایت میکردند.

آقای حسنی در مورد اینکه شما به عنوان یک ورزشکار حرفه ای که کل زندگی خود را برای ورزش میگذارید و رکورددار آسیا هستید از نظر مالی و معنوی در کشور حمایت میشوید یا نه؟ آیا دیدگاه حرفه ای در دومیدانی وجود دارد و یا ورزشکاران حمایت میشوند یا نه؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند که من از زمانیکه شروع کردم هدف اصلی من شناساندن دومیدانی بود. چون متاسفانه دومیدانی در ایران خیلی مظلوم واقع شده است. یک دونده برای همه رشته ها آمادگی دارد چون از نظر آمادگی جسمانی در سطح بالایی قرار دارد و ورزشکار هر رشته ورزشی که بخواهد در دو ماه میتواند همه تکنیک های آن را یاد بگیرد.

دومیدانی خیلی مظلوم واقع شده است. متاسفانه چند سالی است که در این بخش حمایت ها سخت کم شده است و من خودم نه اسپانسری دارم و نه هزینه ای به من پرداخت شده است. من خودم به خاطر علاقه و پشتکار خودم و حمایت خانواده ادامه داده ام. دختران دونده تیم ملی دومیدانی میتوانند مدال آور باشند. یک رشته پر مدال است، تقریبا 124 مدال توزیع میشود. رتبه اول المپیک است. این نشان میدهد در ایران هنوز شناخته نشده است. رسانه ها حمایت نمیکنند در شناخت این رشته با اینکه بانوان با حجاب کامل هستند نشان نمی دهند.

آقای حسنی در ادامه سوال کردند که آیا بخش خصوصی هم پیگیر نیستند برای حمایت کردن ورزشکاران در این رشته؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند در سال یک لیگ باشگاهی است که سه مرحله دارد و نسبت به مقام و رشته امتیاز بندی میشود. و طبق آن امتیازها قرارداد میبندند و این یک یکبار در سال است. الان شرایط کمی بهتر شده است ولی ایده آل نیست. با توجه به هزینه های بالای که باید برای کفش و لباس برای مکمل ها و رفت و آمد کرد. ما باید از زندگی خودمان بزنیم و به ورزش بپردازیم حمایت شدن خیلی مهم است برای ما که سالیان زیادی به این ورزش میپردازیم و پرچم کشور را بالا میبریم الان نباید به فکر این باشم که دنبال یک شغل دیگر باشم. این در صورتی است که قهرمانان ورزشی در کشورهای دیگر به خاطر حمایت ها هرگز بعد از ورزش نیاز به کار دیگری ندارند. چون ورزش حرفه ای ضد سلامتی است و ورزشکاران آسیب های زیادی میبینند. امیدوارم که شرایط بهتر شود.

آقای حسنی در مورد حمایت اسپانسرها در بخش خصوصی و همچنین رسانه ها به افرادی که هزینه میکنند و خیلی هزینه های زیادی برای ورزش هایی مثل فوتبال میکنند اگر یک پنجم این هزینه ها در ورزش های پر مدالی مثل دومیدانی بکنند اتفاقات خیلی مثبتی رخ خواهد داد صحبت کردند.

آقای حسنی در مورد اینکه چرا ترکیه را انتخاب کردین سوال کردند؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند که من در سال گذشته کامل دومیدانی را کنار گذاشتم به علت اینکه هیچگونه ساپورتی نمیشدم و من از جسم و روحم میگذارم و متاسفانه خیلی بی انگیزه شده بودم. مدت خیلی طولانی من دو میدانی کنار گذاشتم چون با آن شرایط نمیتوانستم ادامه دهم. من دوست داشتم همیشه در آرامش به ورزش بپردازم و خانواده من همیشه این آرامش برای من مهیا میکردند تا تمرین کنم. من همیشه دوست داشتم بهترین خودم باشم و زمانی رسید که من بی انگیزه شدم و به مدت یکسال ورزش حرفه ای را کنار گذاشتم. با اسرار خانواده و نزدیکان که گفتند تا این جای کار که آمدی هم به خاطر خودت بوده و منفعتی در آن نبوده است. من با یک مربی در ترکیه صحبت کردم و ایشان هم قبول کردند که با من کار کنند. با مبلغ خیلی کمی قبول کردند که به من کمک کنند که برگردم چون به نظرشون من میتوانم رکورد های جدیدی ثبت کنم. فعلا در حال تمرین هستم تا یک مسابقه خوب بدهم.

آقای حسنی سوال کردند که آیا دومیدانی هم مثل ورزش های دیگر امکان این که در یک باشگاه در یک کشور دیگر فعالیت کنید نیست؟

خانم طوسی در پاسخ گفتند چرا هست اما خود شخص نمیتواند اقدام کند باید یک مدیر خوب داشته باشد. باید یک مدیر خوب و با نفوذ داشته باشد که بتواند این کار انجام دهد. بعضی از کشورها یا خود ترکیه چندین سال پیش من را میخواست. اما امسال قانون شده است و خارجی ها را نمیگیرند. ولی هست و این امکان وجود دارد. در سال 2012 قطر من را خواست و من قبول نکردم چون دوست داشتم پرچم ایران بالا ببرم.

آقای حسنی در مورد اینکه سن حرفه ای ورزش دومیدانی چقدر است سوال کردند؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند که بستگی به بدن دارد و ما نمی توانیم بگوییم چند سالگی. ما ورزشکارانی داریم که ازدواج کردند و بچه دار شدند و الان قهرمان جهان شدند هستند کسانیکه در سن 36 سالگی هنوز ادامه میدهند. بستگی به بدن و نوع تمرین دارد ولی متاسفانه ما در ایران عمر قهرمانی پایینی داریم. بخاطر مشکلاتی که وجود دارد ورزشکاران یا مجبور به خداحافظی میشوند یا چون درآمدی ندارند مجبور میشوند کنار بگذارند.

آقای حسنی در مورد شهرک تمرینی در ترکیه و امکانات سخت افزاری که وجود دارد در مقایسه با ایران اگر بخواهیم شفاف بدون پیش قضاوت صحبت کنیم چه تفاورت هایی دارد از نظر زیر ساخت های ورزشی سوال کردند؟

خانم طوسی در پاسخ گفتند که ایران هم از نظر سخت افزاری مشکلی ندارد به نظر من یک مقدار باید به روزتر شویم از نظر مربیان که هستند و چون مربیان حمایت نمیشوند انگیزه ای وجود ندارد. اما ترکیه این امکان را به ورزشکاران خود داده است همچنین مربیان خود را ساپورت میکند. و من هم که در کنار آنها تمرین میکنم همه امکاناتی که به آنها میدهند به من هم میدهند. فضای آرامی دارد و جاشیه ای ندارد.

آقای حسنی در مورد زبان ترکی سوال کردند که مسلط هستین یا نه؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند که برای من سخت بود چون من اصلا ترکی بلد نبودم و مربی من ترک بود چون فارسی بلد نبود من را مجبور کرد یاد بگیرم. الان خوب میفهمم ولی خوب نمی توانم صحبت کنم. من در اینجا احساس میکنم که در ایران هستم و احساس بدی ندارم و ترک ها خیلی به من کمک میکنند. و هرگز کاری نکردند که من ناراحت شوم. بیشتر به صورت حامی بودند.

آقای حسنی در مورد تجربه مهاجرت به ترکیه سوال کردند و اینکه اگر شخصی بخواهد به ترکیه مهاجرت کند شما چه توصیه ای به او دارید؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند من در چند ماهی که آنجا بودم خیلی دوست داشتم استانبول یک شهر خیلی زنده ای است و همه نوع آدمی است. و من در آنجا هرگز احساس غربت نمیکنم. به علت تشابهات فرهنگی احساس غربت نکردم.

آقای حسنی در مورد محدودیتی که باشگاها نمیتوانند ورزشکار خارجی بگیرند هست آیا به فکر این هستید که جایی دیگری بروید و جذب آنجا شوید؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند که نه هنوز به فکر این موضوع نیستم و بیشتر به مسابقات در آینده فکر میکنم که بتوان رکورد جدید ثبت کنم که بتوانم به هدفهایی که دارم نزدیک شوم.

آقای حسنی در مورد هدف که آیا المپیک هست سوال کردند؟

خانم طوسی در پاسخ گفتند که متاسفانه در ایران یکسری چیزها هست که ورزشکاران با وجود اینکه نزدیک به گرفتن سهمیه المپیک هستند نمیشود در واقع همه چیز توانایی شخص نیست باید یک تیم از او حمایت کند. امید وارم که بتوانم برسم.

آقای حسنی در مورد اینکه آیا این تیم حمایت کننده در ترکیه است یا نه سوال کردند؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند که من در ترکیه کم کم دارم روی این مسئله  کار میکنم و هستند افرادی که به من کمک میکنند.

آقای حسنی در مورد سوال یکی از کاربران که اگر یک شخص در رشته های مختلف بخواهد به ترکیه مهاجرت کند چه سنی را توصیه میکنید سوال کردند؟

خانم طوسی پاسخ دادند که کلا ورزش حرفه ای از سن پایین شروع کنند خیلی بهتر است ولی نمیشود گفت صد درصد است موفقیت. چیزی که خیلی مهم است تلاش و پشتکار است. ترکیه با اروپایی ها مسابقه میدهند و چون سطح اروپا بالاتر است مسلما این ورزشکاران هم سطحشان بالا میرود.

آقای حسنی در مورد کسی که در ترکیه در باشگاه تمرین میکند مشخص است چقدر درآمد دارد یا اسپانسرها چقدر حمایت میکنند سوال کردند؟

خانم طوسی در پاسخ گفتند در ترکیه همه ورزشکاران اسپانسر دارند. و اسپانسر آنها را حمایت میکنند. همه ورزشکاران آنها به صورت کامل حمایت میشوند.

آقای حسنی در مورد اینکه کلا بستگی به اسپانسر دارد درآمد سوال کردند؟

خانم طوسی گفتند که بستگی به این دارند که ورزشکار در چه لولی باشد.

آقای حسنی در مورد اینکه آیا مقامات فدراسیون با شما صحبت کرده اند یا شما با آنها صحبت کردید برای شخص خارجی که در ترکیه تمرین میکند شرایط چگونه است؟

خانم طوسی پاسخ دادند که همه حمایت هایی که به من میشود در باشگاه زیر نظر فدراسیون است. و خیلی تشویق میکنند و حمایت میکنند.

آقای حسنی در مورد اینکه اگر از سن پاینتر به ترکیه مهاجرت میکردید و در اینجا تمرین میکردید شرایط بهتر بود سوال کردند؟

خانم طوسی در پاسخ گفتند که صد در صد درست است. و نکته ای که لازم است بگوییم اینکه من از بچگی به یک دونده امریکایی علاقه داشتم و به تازگی بچه دار شدند و یکسال دارد و ایشان برگشتند به ورزش و الان هم قهرمان جهان شده است. من فکر میکردم که این ورزشکاران با ما خیلی فرق دارند ولی برای اولین بار که اورا دیدم و خودم با اون مقایسه میکردم و اینکه چه تفاوتی با من دارند ولی دیدم تنها تفاوت ما امکانات است.

آقای حسنی در مورد تفاوت های و معایبی که ترکیه دارد ولی در ایران نیست میتوانید صحبت کنید؟

در پاسخ خانم طوسی گفتند که به نظر من هر شخصی میخواهد به هر کشوری به هر دلیلی مهاجرت کند مهاجرت سخت است اما وقتی که شخص هدف داشته باشد به هدفشان میرسند. واقعا من چیز خاصی ندیدم که باعث اذیت من شود.